Są tematy, których opracowanie zajmuje dziennikarzom lata - szukają materiałów, starają się dotrzeć do jak największej liczby świadków, próbują zgłębić problem ze wszystkich stron. Stają się powiernikami wielu ludzkich tragedii i starają się być jak najbardziej obiektywnymi, by z dostępnych materiałów stworzyć spójną całość. Jacek Hołub wykonał dokładnie taką pracę przy tworzeniu reportażu "Beze mnie jesteś nikim. Przemoc w polskich domach". Wszystko po to, by jak najdokładniej opisać bardzo trudny, a zarazem powszechny temat. Wszyscy jesteśmy świadomi, że polska, tradycyjna, patriarchalna rodzina jest pełna przemocy, choć nikt nie mówi o tym głośno. Statystyki jednak są nieubłagane - ponad dziesięć milionów Polaków było sprawcami przemocy w rodzinie. Jednak według ekspertów, z którymi rozmowy mamy okazję przeczytać, te dane to dopiero czubek góry lodowej.

Tłumione emocje, skrywane pragnienia i trudne wspomnienia z dzieciństwa – to mieszanka, która, jeśli nie znajdzie ujścia, może wybuchnąć i zniszczyć wszystko dookoła. Luna, główna bohaterka powieści Agnieszki Jelonek „Trzeba być cicho”, jest na rozdrożu. Jej małżeństwo przechodzi kryzys, praca naukowa tkwi w martwym punkcie, a ona sama traci chęci do jakiegokolwiek działania. Sytuacja zmienia się, kiedy para otrzymuje w spadku dom na wsi. Luna widzi w przeprowadzce szansę na odbudowanie relacji z mężem i rozpoczęcie nowego rozdziału w ich życiu. Jednak nic nie jest takie proste, jak się wydaje. Bagaż doświadczeń i wyniesionych z domu rodzinnego nawyków nie pozwala jej normalnie funkcjonować. Wspomnienia matki, której rodzicielstwo ograniczało się jedynie do stawiania zakazów i nakazów oraz nadużywającego alkoholu ojca odbijają się echem w jej dorosłym życiu. To dlatego Lena nie potrafi żyć naprawdę.

Irlandzka autorka Sally Rooney to wschodząca gwiazda literatury młodego pokolenia. Jej dwie poprzednie powieści, "Rozmowy z przyjaciółmi" i "Normalni ludzie", odniosły ogromny sukces na całym świecie i obie doczekały się głośnych adaptacji serialowych. Po obiecującym debiucie i literackim przeboju przyszedł czas na wyczekiwaną trzecią powieść. "Gdzie jesteś, piękny świecie" zawiera wszystko to, czego możemy oczekiwać po książkach Sally Rooney: zagubionych młodych ludzi uwikłanych w erotyczne i intelektualne relacje, celne obserwacje społeczno-obyczajowe oraz wciągające dialogi, często dotyczące trudów egzystencji w późnym kapitalizmie.

Po opowiadania George'a Saundersa sięgnęłam ze względu na piękną okładkę i opinie o jego powieści "Lincoln z Bardo", której nie czytałam. Nie znam więc języka narracji autora, ani jego fantazji. Być może właśnie dlatego nie potrafię po przeczytaniu książki napisać, że była genialna, albo beznadziejna, albo przeciętna. Bohaterowie kolejnych opowiadań to zwykli ludzie, których życie toczy się niejako poza nimi. Ale nie jest nudne. Odniosę się do konkretnych opowiadań, które spodobały mi się najbardziej.

Latem 1948 roku 8-letnia Noriko Kamiza po raz pierwszy przekracza bramę japońskiej rezydencji swoich dziadków. Matka porzuciła ją i kazała być posłuszną. Dziewczynka chcąc zasłużyć na uznanie dziadków i powrót matki, z pokorą przyjmowała każdego dnia cierpienie i ból. Nie sprzeciwiała się, gdy babka zamykała ją na poddaszu, ani wtedy gdy kąpała ją w wybielaczu, by rozjaśnić ciemną skórę. Na szczęście dla Noriko, do rezydencji wprowadza się Akira – przyrodni brat dziewczynki. Między przyrodnim rodzeństwem rodzi się wyjątkowa więź. Akira otacza Noriko opieką, a ponieważ jest jedynym dziedzicem rodu, babka spełnia każdą jego zachciankę. Dziadkowie widząc jednak silną więź między rodzeństwem, sprzedają 11-letnią już Noriko do burdelu, gdzie przez dwa lata szkolona jest na gejszę.

Na przełomie stycznia i lutego 1959 roku grupa studentów wyrusza w góry Uralu Północnego. W czasie wyprawy zdarzenia toczą się w tak nieprzewidywalny sposób, że wszyscy jej uczestnicy giną. Sposób, w jaki prowadzone jest śledztwo, sprawia, że tajemnica ich śmierci nigdy nie zostaje wyjaśniona, zaś przełęcz, w której dochodzi do tragedii, zostaje nazwana od nazwiska lidera grupy. Czy ten opis brzmi znajomo? Dla wielu z Was pewnie tak, ale nie do końca odnosi się on do wydarzeń, o których myślicie. Ten sam opis dotyczy najnowszej książki Krzysztofa Domaradzkiego "Przełęcz", w której dwójka głównych bohaterów - prywatny detektyw i młoda prawniczka - na polecenie człowieka znacznie wyżej postawionego w hierarchii niż oni, zajmują się rozwiązaniem tajemniczej śmierci mającej miejsce na Przełęczy Gonczara.