To było wyjątkowe spotkanie DKK. Po pierwsze – akcja omawianej książki toczyła się na Ukrainie… Po drugie odbyło się spotkanie autorskie z naszą klubowiczką, która wydała książkę. A po trzecie – obchodziliśmy ósmą rocznicę istnienia DKK „Każdy kocha Dyskusje”. Był zatem czas na zadumę, wspomnienia i wielkie nadzieje…

Nowy sezon spotkań Dyskusyjnego Klubu Książki „Każdy Kocha Dyskusje” zainaugurowany został kryminałem „Czarne narcyzy” autorstwa Katarzyny Puzyńskiej (ur. 1985) – pisarki z wykształceniem psychologicznym. Puzyńska przez kilka lat pracowała jako nauczyciel akademicki na wydziale psychologii. Teraz całkowicie skupiła się na swojej największej pasji, czyli pisaniu. W wolnych chwilach biega i zajmuje się swoim czworonożnym stadem - psami i końmi. Uwielbia Skandynawię i Hiszpanię. Kocha muzykę rockową, zwłaszcza punk i metal. Mówi się, że jest najbardziej wytatuowaną polską pisarką. Od lat jest weganką. Prawa do publikacji jej powieści sprzedano do ponad dwudziestu krajów.

6 grudnia 2021 roku odbyło się – ostatnie w tym roku – mikołajkowe spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki „Każdy Kocha Dyskusje”, podczas którego Święty Mikołaj podarował wszystkim grzecznym :) klubowiczom upominki, które umiliły zebranym poniedziałkowe spotkanie.

Listopadowe spotkanie DKK „Każdy Kocha Dyskusje” – wbrew aurze panującej na dworze – miało bardzo ciekawy przebieg, a to za sprawą dwóch, a nawet czterech kobiet.

Pierwszą z nich była Pani Joanna Surma – debiutująca pisarka, która w tym roku wydała swoją pierwszą powieść pod tytułem „On i dziewczyna”. Pani Joanna przyjęła zaproszenie do naszego DKK na spotkanie promujące jej pierwszą powieść. Pani Joanna pochodzi z Jaworzna, aktualnie mieszka w Katowicach, ukończyła kulturoznawstwo w Uniwersytecie Śląskim, jako wolontariuszka prowadziła zajęcia o literaturze dla osób z niepełnosprawnością. Podczas spotkania opowiedziała zebranym o sobie, swojej pasji pisania, swoim życiowym credo, o radościach i trudach jakie daje pisanie. Promując swoją debiutancką powieść „On i dziewczyna” wyznała klubowiczom dlaczego tematem książki uczyniła miłość piętnastoletniej Tatiany i czterdziestosześcioletniego Krzysztofa, dlaczego bohaterami stały się osoby z dwóch odmiennych środowisk – show-biznesu i literackiej elity. Wytłumaczyła zebranym znaczenie tytułu „On i dziewczyna” oraz znaczenie porównania powieści do „Lolity” Vladimira Nabokova. Podzieliła się też z klubowiczami swoimi planami na przyszłość. Bardzo miłym gestem ze strony autorki było podarowanie swojej powieści członkom DKK.

W październiku w Dyskusyjnym Klubie Książki „Każdy Kocha Dyskusje” obiektem literackiej dysputy stała się powieść Zbigniewa Kruszyńskiego – polskiego prozaika, autora powieści i opowiadań, jednego z najbardziej cenionych pisarzy średniego pokolenia, urodzonego w 1957 roku w Radomiu.

Życie kochanie trwa tyle co taniec, fandango, bolero, be-bop, manna, hosanna, różaniec i szaniec, i jazda, i basta, i stop.

Każdy z nas na pewno zna słowa słynnej piosenki Agnieszki Osieckiej „Niech żyje bal”, którą w mistrzowski sposób, do dzisiejszego dnia, wykonuje Maryla Rodowicz. Każdemu z nas nie jest obce porównanie życia do tańca i tak też o swoim życiu opowiada nam Agnieszka Osiecka w wywiadzie z samą sobą – w książce „Rozmowy w tańcu”. Z tej autobiograficznej spowiedzi dowiadujemy się jak postrzegała siebie, ludzi i życie nasza słynna tekściarka, nad czym dumała wieczorami, czego żałowała, kogo spotkała na swojej drodze (a były to osoby wybitne), jak bardzo wszystko rozważała, jak bardzo lubiła topić smutki i radości w alkoholu.

Oczywiście jest to opowieść subiektywna – przecież rozmawia sama ze sobą i zawsze może ominąć trudny lub krępujący temat, tym niemniej odsłania przed czytelnikami najbardziej wstydliwe tajemnice oraz dwoistość swojej natury, która nie umie pozostać w stabilności i bezruchu, co najdobitniej przedstawia nam „Piosenka o dwóch miastach”: