Listopadowe spotkanie DKK „Każdy Kocha Dyskusje” – wbrew aurze panującej na dworze – miało bardzo ciekawy przebieg, a to za sprawą dwóch, a nawet czterech kobiet.

Pierwszą z nich była Pani Joanna Surma – debiutująca pisarka, która w tym roku wydała swoją pierwszą powieść pod tytułem „On i dziewczyna”. Pani Joanna przyjęła zaproszenie do naszego DKK na spotkanie promujące jej pierwszą powieść. Pani Joanna pochodzi z Jaworzna, aktualnie mieszka w Katowicach, ukończyła kulturoznawstwo w Uniwersytecie Śląskim, jako wolontariuszka prowadziła zajęcia o literaturze dla osób z niepełnosprawnością. Podczas spotkania opowiedziała zebranym o sobie, swojej pasji pisania, swoim życiowym credo, o radościach i trudach jakie daje pisanie. Promując swoją debiutancką powieść „On i dziewczyna” wyznała klubowiczom dlaczego tematem książki uczyniła miłość piętnastoletniej Tatiany i czterdziestosześcioletniego Krzysztofa, dlaczego bohaterami stały się osoby z dwóch odmiennych środowisk – show-biznesu i literackiej elity. Wytłumaczyła zebranym znaczenie tytułu „On i dziewczyna” oraz znaczenie porównania powieści do „Lolity” Vladimira Nabokova. Podzieliła się też z klubowiczami swoimi planami na przyszłość. Bardzo miłym gestem ze strony autorki było podarowanie swojej powieści członkom DKK.

Następną kobietą była Ewa Stachniak – autorka „Katarzyny Wielkiej. Gry o władzę”, powieści historycznej która była listopadową lekturą naszego Dyskusyjnego Klubu Książki. Ewa Stachniak to wrocławianka mieszkająca na stałe w Kanadzie. Polska filolog angielska, nauczycielka akademicka, pisarka. Do Kanady wyjechała w 1981 roku na stypendium doktoranckie Uniwersytetu McGill w Montrealu, gdzie w 1988 roku obroniła doktorat poświęcony twórczości Stefana Themersona – polskiego pisarza piszącego w Londynie po angielsku. Jej debiutem literackim było opowiadanie „Marble Heroes”, które ukazało się w kanadyjskim magazynie literackim The Antigonish Review w 1994 roku. Na jej literacki dorobek składają się następujące książki: „Konieczne kłamstwa” (2004) – historia emigrantki znad Odry w Kanadzie, uznana za najlepszy debiut powieściowy Kanady roku 2000, „Ogród Afrodyty” (2007) – powieść oparta na motywach z życia Zofii Potockiej, „Dysonans” (2009) – opowiadający o kobiecych ideałach polskiego romantyzmu wzorowanych na życiu Delfiny Potockiej i Elizy Krasińskiej, „Katarzyna Wielka. Gra o władzę” (2012) i „Cesarzowa nocy” (2014) – poświęcone historii niemieckiej księżniczki, która została imperatorową Wszechrosji, które w Kanadzie znalazły się na liście bestsellerów dziennika The Globe and Mail, a w Niemczech na liście bestsellerów  Kultur Spiegel. W Stanach Zjednoczonych The Washington Post umieścił „Katarzynę Wielką. Grę o władzę” na liście 50 najciekawszych powieści 2012 roku oraz „Bogini tańca” (2017) – historia życia Bronisławy Niżyńskiej.

Ostatnimi kobietami, o których rozmawialiśmy podczas listopadowego spotkania Dyskusyjnego Klubu Książki „Każdy Kocha Dyskusje”, były oczywiście bohaterki powieści obu – wyżej wymienionych autorek – czyli Katarzyna Wielka oraz Tatiana. Dziwnym zbiegiem okoliczności obydwie bohaterki to nastolatki. W książce Ewy Stachniak dwunastoletnia, na pozór niewinna, księżniczka Katarzyna przybywa na życzenie carycy Elżbiety do Pałacu Zimowego i zostaje przedstawiona jako kandydatka na żonę następcy rosyjskiego tronu Piotra. Katarzyna aby przetrwać na carskim dworze i pozostać na swojej pozycji musi bardzo szybko przyswoić sobie reguły pałacowej gry, w której głównymi elementami są: intrygi, plotki, donosy i oskarżenia. Jednym słowem Katarzyna musi bardzo szybko dorosnąć i przyswoić sobie zasady intryganckiej gry aby nie stać się zbędną marionetką. W debiutanckiej powieści Joanny Surmy natomiast poznajemy Tatianę – piętnastoletnią wokalistkę, która odważnie wkracza w świat show-biznesu, dzięki wygranej w dziecięcej wersji Eurowizji oraz zbyt szybko wkracza w dorosłość zakochując się w czterdziestosześcioletnim znanym pisarzu.

Być może to zbyt odważne przyrównanie – biorąc pod uwagę, że mówimy tu o carycy Katarzynie Wielkiej oraz wschodzącej gwieździe muzyki pop Tatianie – ale obie bohaterki mają do przejścia niełatwą drogę. Katarzyna – mimo, że jest jeszcze dzieckiem – musi udowodnić, że jest godna miana carycy. Tatiana zaś – zakochując się w trzydzieści lat starszym od siebie mężczyźnie – musi przekonać rodziców i otoczenie, że jej wybór to nie skandal, ale prawdziwa, dojrzała decyzja. Reasumując można powiedzieć, że dwie nastolatki, zbyt wcześnie przekraczające barierę dorosłości,  pozbawione zostały najlepszych, beztroskich i niewinnych chwil swego życia. A szczegóły ich życia poznacie czytając „Katarzynę Wielką. Grę o władzę” Ewy Stachniak oraz „On i dziewczyna” Joanny Surmy. Ocenę obu powieści tym razem pozostawiamy Państwu – miłej lektury :)

Spotkanie odbyło się w gościnnych progach Niekawiarni w Mediatece.