Justyna Kopińska już nie raz w swojej karierze dziennikarskiej udowodniła, że nie boi się trudnych tematów - zaczynając od książki "Czy Bóg wybaczy siostrze Bernadetcie" po zbiór reportaży "Z nienawiść do kobiet". Styl, który autorka wyrobiła sobie przez lata zdawał się być idealny przy preferowanym przez nią gatunku - suchy i rzeczowy, bez osobistych wycieczek czy rzucania opiniami. Dlatego trochę obawiałam się nowej pozycji pani Justyny, która tym razem miała być powieścią. Jednak fragmenty promujące książkę bardzo mnie zaciekawiły, a sama książka wciągnęła na tyle, że przeczytałam ją jednym tchem... Ale ta pozostawiła po sobie niedosyt.

Wszystkim wielbicielom reportażu chcemy dzisiaj polecić książkę Wojciecha Tochmana "Wściekły pies". Jest to zbiór 9 krótkich opowieści, które pierwotnie były publikowane w Gazecie Wyborczej w latach 2002-2009. Każda z nich opowiada inną historię, ale motywem przewodnim łączącym wszystkie reportaże jest samotność jednostki w obliczu tragedii. Zbiór otwiera i zamyka reportaż dotyczący wypadku autobusu wiozącego maturzystów na pielgrzymkę na Jasną Górę, w którym zginęło 13 osób. Sens cierpienia, istnienie Boga i próby zrozumienia tego, co się stało, to główne elementy przewijające się przez całą historię.

"Zimowla", druga powieść Dominiki Słowik, to głęboki worek z opowieściami, które rozgrywają się na przestrzeni wielu lat w fikcyjnej miejscowości Cukrówka. Naszą przewodniczką po świecie przedstawionym i narratorką jest dorastająca dziewczyna, która przeżyła część opisywanych wydarzeń, a pozostałe przytacza z mniej lub bardziej wiarygodnych źródeł. Kluczowy jest wątek z 2005 roku, w którym szkolna koleżanka narratorki – córka lokalnego biznesmena – zaczyna lunatykować. Mieszkańcy znajdują na ulicach, wokół swoich domów i na dachach ślady bosych stóp, a niektórzy słyszą hipnotyzujący śpiew w nieznanym języku.  

Ludzie Amerykę kochają albo jej nienawidzą. Nie każdy jest bowiem zdolny do kariery w stylu "amerykańskiego snu". Czy jest do tego zdolny Jakob Bronsky, bohater powieści "Fuck America" Edgara Hilsenratha? Główny bohater to europejski Żyd, który funkcjonuje na granicy przeżycia. Jego codzienne wysiłki ograniczają się do zdobycia dachu nad głową, ciepłego posiłku i papierosów. Jakob mieszka i pracuje dorywczo w Nowym Jorku lat pięćdziesiątych. Marzy o prawdziwej kobiecie, ale na taki "luksus" go nie stać, może sobie pozwolić od czasu do czasu na prostytutkę. Pracuje tylko na zaspokojenie najskromniejszych potrzeb, a cały swój czas poświęca na pisanie książki o Holokauście. To autobiograficzna powieść o jego życiu w getcie.

Sofia Bauman właśnie skończyła studia. Jej życie utknęło w martwym punkcie, nie wie w jakim kierunku ma dalej iść. Przeglądając skrzynkę mejlową natrafia na dziwną wiadomość, a właściwie zaproszenie na wykład o nowym ruchu ViaTerra. Ruch ten ma swoją siedzibę na szwedzkiej wyspie zwanej Wyspą Mgieł. Kierując się ciekawością idzie na spotkanie. Przywódca organizacji, kulturalny i przystojny Franz Oswald, robi duże wrażenie na dziewczynie. Proponuje jej pracę na wyspie - Sofia ma otworzyć i poprowadzić bibliotekę. Dziewczyna jest tak nim zafascynowana, że przyjmuje propozycję i podpisuje dwuletni kontrakt. Z początku wszystko na wyspie się jej podoba, ludzie są mili i pomocni, ale z czasem Sofia widzi coraz więcej.

Zabawna, lekka i z brytyjskim poczuciem humoru. Tak najkrócej można opisać kolejną książkę Stephena Clarke'a o Francji i Francuzach. "Jak rozmawiać ze ślimakiem?" czyta się szybko i przyjemnie. Jeśli do tej pory byliście zakochani w romantycznym wizerunku Francji, Paryża i Francuzów, to teraz możecie poznać prawdziwe oblicze tego kraju. Z całym bagażem urzędniczych przygód i anegdot, smakiem francuskiej kuchni i dziwnie działającą służbą zdrowia. Stephen Clarke podaje nam 10 przykazań, które mają nam pomóc zrozumieć Francuzów.