Wszyscy znamy wytwory japońskiej popkultury takie jak pokemony, tamagotchi czy Mario. Jednak dlaczego właściwie je znamy? Odpowiedzią na to pytanie może być książka Matta Alty "Czysty wymysł : jak japońska popkultura podbiła świat", opisująca wydarzenia, prądy kulturalne, a czasami zwykłe przypadki, które sprawiły, że produkty japońskiej popkultury stały się światowym fenomenem. Autor w umiejętny sposób opisuje nie tylko historię powstania produktu, ale też okoliczności, które do tego doprowadziły. Często wskazuje przy tym czynniki, których normalnie nie wzięlibyśmy pod uwagę. Bo nikt w pierwszym odruchu nie wskaże pagera - kojarzonego z głównie z amerykańskimi pracownikami korporacji, a nie młodymi dziewczętami z tokijskich dzielnic - jako urządzenia będącego przodkiem emotikon i tamagotchi.

Tom Kennedy razem z synem Jakiem przeprowadzają się do miasteczka Featherbank. Tom ma nadzieję, że w nowym domu uda im się otrząsnąć z traumy, jaką była śmierć jego żony i matki Jake’a. Nie wie jednak, że niepozorne Featherbank skrywa swoją mroczną przeszłość, która znowu daje o sobie znać. Dwadzieścia lat wcześniej seryjny morderca porwał i zamordował tutaj pięciu chłopców. Prasa nadała mu przydomek Szeptacz, ponieważ przed porwaniem wszystkie dzieci skarżyły się na to, że ktoś szepcze pod ich oknem. Sprawca tych zbrodni został złapany i odsiaduje wyrok dożywocia w więzieniu. Policji udało się odnaleźć cztery z pięciu ciał, jednak miejsce ukrycia ostatniej ofiary pozostaje do tej pory tajemnicą. Kiedy kolejny chłopiec zostaje porwany w drodze do domu, wszystko wskazuje na to, że Szeptacz znowu zaatakował.

Rodzina, według najprostszej definicji, jest podstawową grupą społeczną. Z doświadczenia wiemy również, że rodzina stanowi źródło najbardziej skomplikowanych relacji, jakie tworzymy w życiu. To właśnie ona nas kształtuje. Co się jednak dzieje, gdy ta jednostka społeczna zawodzi? Gdy staje się źródłem patologii, a nie wzorców postępowania? Może nam się wydawać, że znamy odpowiedzi na te pytania, ale Paweł Piotr Reszka w swoim najnowszym zbiorze reportaży "Białe płatki, złoty środek: historie rodzinne" pozbawia czytelnika wszelkich złudzeń. Na 300 stronach autor zebrał 23 historie, które niestety pokazują ten najgorszy obraz polskiej rodziny - pełen przemocy, biedy, problemów z alkoholem, a nawet brutalnych morderstw. Każdy rozdział wzbudza coraz bardziej dojmujące poczucie niemocy i frustracji.

Wiosną 1992 roku siły Republiki Serbskiej oraz Jugosłowiańska Armia Ludowa rozpoczęły najdłuższe i najkrwawsze oblężenie miasta w historii Europy po II wojnie światowej, które trwało 44 miesiące i zakończyło się 29 lutego 1996 roku. W ciągu niemal 4 lat oblężenia rannych zostało około 56 tysięcy osób, a życie straciło ponad 10 tysięcy. Barbara Demick – amerykańska dziennikarka, autorka reportażu "W oblężeniu. Życie pod ostrzałem na sarajewskiej ulicy" trafiła do Sarajewa w styczniu 1994 roku z zadaniem przygotowania tekstów dotyczących transformacji politycznej i ekonomicznej Europy Wschodniej. Jednak zamiast tego skupiła się na sytuacji panującej w oblężonym mieście, a dokładniej na życiu mieszkańców jednej z najstarszej z sarajewskich ulic – Logavinej.

"Linie krwi", debiutancka powieść Jesmyn Ward, przybliża nam kilka miesięcy z życia braci bliźniaków - Christophe’a i Joshuy, którzy dorastają w małym miasteczku Bois Sauvage nad Zatoką Meksykańską. Właśnie ukończyli liceum i stawiają pierwsze, niepewne kroki w dorosłe życie. Nie mają jednak łatwo. Mieszkają z babcią Ma-mee, która powoli traci wzrok, ale wciąż pozostaje jedynym wsparciem dla chłopców. Ich rodzice rozstali się dawno temu i pozostają nieobecni – ojciec jest uzależniony od cracku, a matka wyjechała do Atlanty. Chris i Josh przez większość czasu jeżdżą po okolicy i składają podania, mając nadzieję, że zostaną zatrudnieni razem. Jednak kiedy pracę w stoczni dostaje tylko Josh, w relacji braci powstaje pęknięcie, które stopniowo tylko się powiększa.

Ludwig Mies van der Rohe, jeden z najsłynniejszych architektów na świecie, leci do Berlina z wnukiem, Dirkiem Lohanem, na uroczystość wmurowania kamienia węgielnego pod swój projekt - Neue Nationalgalerie. Podczas lotu wspomina najważniejsze chwile swojego życia - wojnę, budynki, klientów, wrogów i kochanki. Komiks "Mies. Skomplikowane życie architekta minimalisty" to fabularyzowana biografia najchętniej naśladowanego architekta XX wieku, a sam tytuł to właściwie podsumowanie niecodziennego życia Miesa van der Rohe.