Po Samancie Schweblin i Agustinie Bazterricy, czyli dwóch pisarkach, których dzieła omawiane były w ramach recenzenckiego cyklu Zagłębiowskiej Mediateki, czas na trzecią przedstawicielkę literatury prosto z Argentyny – Arianę Harwicz. Podobnie jak rodaczki, Harwicz wykazuje się niezwykłym zmysłem obserwacji współczesnych mechanizmów społecznych. W swojej debiutanckiej książce pt. "Zgiń, kochanie" autorka bezkompromisowo rozprawia się z konserwatywnym postrzeganiem kobiety jako świętej strażniczki domowego ogniska. Główna bohaterka powieści, jednocześnie jej narratorka, jest świeżo upieczoną mamą zmagającą się z depresją poporodową. W "Zgiń, kochanie" czytelnik nie odnajdzie zatem miłości, ciepła czy też zachowań właściwych dla konstruktu "instynktu macierzyńskiego". Dominują gniew, frustracja, zagubienie, wątpliwości.

Elissa Mirzoyan, trzynastoletnia obiecująca szachistka, zostaje porwana z parkingu w trakcie ważnego turnieju szachowego. Po kilku godzinach budzi się w ciemnościach. Jest przerażona, ale genialny umysł nie pozwala jej panikować. Gdy po jakimś czasie drzwi celi otwiera dwunastoletni Elijah, dziewczynka ma nadzieję, że on jej pomoże. Elijah jednak nie chce, by Elissa uciekła z lasu. "Schronisko" Sama Lloyda to bardzo tajemnicza powieść. Postać Elissy jest dokładnie przedstawiona. Od początku wiemy o niej wszystko. Natomiast postać Elijaha jest wielką tajemnicą. Chłopiec chce zaprzyjaźnić się z Elissą i obiecuje, że będzie się o nią troszczyć, jednak nie pokazuje jej swojej twarzy. Dziewczynka próbuje go przechytrzyć, żeby poznać jak najwięcej szczegółów o porywaczu i miejscu, gdzie jest więziona.

W 1959 roku, w czasie wyprawy w górach północnego Uralu, w niewyjaśnionych okolicznościach ginie grupa dziewięciorga młodych studentów. 40 lat później, w 1999 roku pewną kobietę od tygodni prześladuje ten sam sen – ogromne zaspy śnieżne, czarne świerki, powykrzywiane brzozy i odgłos cichego oddechu zamarzającego człowieka. Te dwa zdarzenia łączy jedna osoba - główna bohaterka powieści Anny Matwiejewej „Przełęcz Diatłowa: tajemnica dziewięciorga”, która próbuje rozwikłać, co przytrafiło się tragicznie zmarłym turystom.

Najtrudniej jest, kiedy najprostsze czynności uniemożliwiają normalne funkcjonowanie. Sama myśl o opuszczeniu mieszkania sprawia, że oddech przyspiesza, a dłonie zaczynają się pocić. Jeśli akurat jest się w lepszej formie, można wyjść na spacer, spotkać się ze znajomymi, ale pod żadnym pozorem nie wolno tracić czujności! Atak nadchodzi nagle i bez ostrzeżenia. Obezwładnia ciało i umysł. Człowiek osuwa się w nicość, czując, że umiera. Alicja jest kobietą w średnim wieku. Z pozoru jej życie jest całkiem zwyczajne, niektórzy mogą jej nawet zazdrościć. Praca dziennikarki, własne mieszkanie, przystojny mąż robiący karierę w zagranicznej korporacji. Jednak jak cieszyć się z życia, kiedy każdy dzień jest walką o przetrwanie?

"Czarny Lampart, Czerwony Wilk" Marlona Jamesa to na pierwszy rzut oka klasyczna powieść fantasy. Zawiązanie fabuły jest proste – główny bohater, Tropiciel, dołącza do drużyny najemników, która udaje się w niebezpieczną i daleką wyprawę, żeby odnaleźć zaginionego chłopca. Są tutaj oczywiście fantastyczne krainy i królestwa, liczne krwawe walki, tajemna magia oraz odrażające potwory. Jednak dla Marlona Jamesa gatunkowe ramy i struktura to tylko punkt wyjścia do czegoś bardziej interesującego. Autor przez kilka lat zgłębiał afrykańskie mity i opowieści, konstruując na ich podstawie swój świat i bohaterów. Dzięki temu w wielu fragmentach, po których można by oczekiwać stereotypów czy przewidywalnych rozwiązań, James potrafi zupełnie zaskoczyć czytelnika.

Kilka ulic od centrum Nowego Jorku świat jakby się zatrzymał... Tak wygląda Williamsburg, dzielnica ultraortodoksyjnych Żydów w oczach szwedzkiej dziennikarki Niny Solomin. Mężczyźni w czarnych płaszczach, z pejsami i długimi brodami, kobiety w długich do łydki spódnicach, bez dekoltów i w perukach lub chustkach. W reportażu "OK, amen. Miłość i nienawiść w świecie nowojorskich chasydów", Solomin żyje obok nich, przygląda im się z ciekawością, popełnia mnóstwo błędów podczas spotkań i rozmów, ale w końcu udaje jej się poznać kilka chasydzkich rodzin.