Jeżeli wydaje się Wam, że można zapomnieć o przeszłości – to koniecznie przeczytajcie kryminał Tess Gerritsen „Sekret, którego nie zdradzę”. Autorka dobitnie, na stronach swojej powieści, udowodni Wam, że przeszłość potrafi zatruć wasze życie, potrafi ścigać i karać śmiercią, że nie jesteście w stanie się od niej uwolnić – choć wydawałoby się, że przecież to, co się stało, to już nie wróci i nie ma sensu oglądać się wstecz. Po co zajmować swój umysł traumami z dzieciństwa – przecież one już za nami i nie ma się czego bać? A jednak… „Przeszłość a zawsze zostawia ślad” i prześladuje…
Tess Gerritsen – amerykańska pisarka, z zawodu lekarz internista. Po studiach praktykowała w Honolulu na Hawajach. W 1987 roku opublikowała pierwszą powieść, ale kariera pisarska Gerritsen nabrała rozpędu w 1996 roku, gdy ukazał się jej pierwszy thriller medyczny – „Dawca” (prawa filmowe zakupił Paramount). Dzięki odniesionemu sukcesowi mogła zrezygnować z praktyki lekarskiej. Przekłady książek Gerritsen publikowane są w 20 językach i regularnie pojawiają się na listach bestsellerów w USA i Europie. Na podstawie jej powieści powstał serial telewizyjny „Partnerki” z kobiecym duetem śledczym – Rizzoli i Isles.
I właśnie wyżej wymieniony duet śledczy prowadzi sprawę zbrodni młodej kobiety – producentki horrorów, której gałki oczne morderca położył na jej dłoni. Szybko okazuje się jednak, że to dopiero początek serii zaplanowanych zbrodni, których główną „oprawą scenograficzną” stają się żywoty świętych. Podczas lektury czytelnik zmuszony zostaje przez autorkę do rozmaitych przemyśleń, które zostały omówione również przez członków Dyskusyjnego Klubu Książki „Każdy Kocha Dyskusje”.
Zastanawialiśmy się między innymi nad tym ile zła może czaić się w dziecku? Jak daleko posunie się matka w obronie swojego dziecka? Jak łatwo oskarżyć i skazać niewinną osobę? Jak łatwo manipulować nie tylko dziećmi ale i dorosłymi? Jak samolubny i pozbawiony empatii jest socjopata? Ile zła może spowodować fanatyczna wiara? Jak głęboko tkwią w ludziach traumy, urazy i przeżyte krzywdy? Czy strach jest usprawiedliwieniem zbrodni, czy też jej katalizatorem? Czy niewinnie skazana osoba potrafi i jest w stanie ułożyć sobie życie po odbyciu wyroku? Czy każdy z nas nosi w sobie sekret, którego nie zdradzi? I w końcu – czy faktycznie „Przeszłość na zawsze zostawia ślad”?
